RODZINNY OGRÓD DZIALKOWY IM. T. KOSCIUSZKI

SZANOWNI PANSTWO

ZWRACAMY SIE Z UPRZEJMA PROSBA O ZAMYKANIE BRAMEK ORAZ ZWRÓCENIE UWAGI KTO OBSERWUJE NASZE DZIALKI . PONIEWAZ POLICJA INFORMUJE O LICZNYCH WLAMANIACH NA DZIALKI ROD NA TERENIE CALEGO WROCLAWIA.

Historia Ogrodów Działkowych we Wrocławiu: Od Księża Małego do ROD „Fiołek”

- rok 1928 przyłączenie w wyniku reformy administracyjnej do Wrocławia miejscowości Księże Małe i Księże Wielkie
- rok 1938 założenie tzw. socjalnych ogrodów wraz domkami ( vide : plan z epoki ) wzdłuż obecnej ul. Gliwickiej i ul. Bytomskiej ( przed II wojną miała ona odnogę – to dzisiejsza alejka na terenie ROD )
- rok 1950 przejęcie terenu dawnych ogrodów socjalnych i utworzenie przez połączenie ze starszymi ogrodami, bo z roku 1905 jednego kompleksu pod nazwą Pracownicze Ogrody Działkowe im. T. Kościuszki ( chodzi o tzw. część B, czyli część obecnych ROD „Fiołek” – tą granicząca z Kościołem )
- rok 2000 – podział ze względu właściwość terytorialną POD i. T. Kościuszki na dwa odrębne kompleksy, to jest POD im. T. Kościuszki i POD „Fiołek” ( to część B przy Kościele plus młodszy, bo powojenny ( lata 60. XX w. ) teren ogrodów, to jest teren po zakładowych ogródkach działkowych pod wspólną nazwą „Fiołek” ( po Elektrociepłowni Wrocław )
- warto wspomnieć sylwetkę wieloletniego prezesa ROD im. T. Kościuszki – pana Zyzaka i członka Zarządu – panią Szczepanik.

Przemiany polityczne oraz społeczno-gospodarcze

Przemiany polityczne oraz społeczno-gospodarcze w Niemczech w XIX wieku spowodowały rozwój demograficzny miast i m.in. pojawienie się w nich ogródków działkowych, spełniających funkcje gospodarcze, zdrowotne i społeczne. We Wrocławiu pierwsze ogródki działkowe o charakterze tymczasowym zakładano w latach 40. XIX w. Na początku XX w. zaczęto zakładać we Wrocławiu tzw. ogródki szreberowskie o dojrzałej kompozycji i rozbudowanych funkcjach (np. ogródki na Polach Stawowych – 1901 r., ogródki na Przedmieściu Odrzańskim i Piaskowym – 1906 r.). Przy dużych zakładach przemysłowych zakładano ogródki pracownicze, a przy szkołach – ogródki szkolne, uprawiane przez uczniów. W czasie I wojny światowej powstawały wojenne ogródki warzywne o charakterze żywicielskim. Po I wojnie światowej skrystalizowała się idea ogródków stałych, będących istotnym elementem zieleni miejskiej i planu miasta. W latach 20. ogródki stałe zaczęto w systemowy sposób wprowadzać do planów Wrocławia. Na przełomie lat 20. i 30. zaczęto projektować i realizować liczne założenia stałe, o regularnym planie i jednolitej zabudowie (np. ogródki na Tarnogaju i na Kowalach). Stałym ogrodom działkowym starano się nadać charakter założeń publicznych. Zakładano je przy parkach miejskich, projektowano je także na terenie większych założeń sportowo-rekreacyjnych – tzw. Parków Ludowych (np. Parki Ludowe na Popowicach i Gajowicach). W okresie kryzysu lat 30. zakładano stałe ogródki działkowe z altanami mieszkalnymi dla bezdomnych i bezrobotnych (np. osiedla działkowe na Księżu Małym i Osobowicach).